kara tren

kara tren duman içinden

gözlerime

uzanır gider içimden

ben yüklerim ümitlerimi

bakiyelerimi ve anılarımı

sensen canıma buse tıkarsın

sonra çekip gidensin

gönül dağlarını yorgun ve hırpalanmış

bir kentin sokaklarına...

sen gönlünü fethedersin hatunların istersen

bilmeli ve sevmeli geçip giderken